Julian Fałat "Pejzaż zimowy z Bystrej"

Adam Paleczny, kl. IV

Niezwykłe polowanie

Dawno,dawno temu, w małej wsi Bystra nad Białą mieszkał Tadeusz. Posiadał mały domek w lesie. Miał żonę i troje dzieci.
Pewnego dnia udał się na polwanie. Był to środek zimy, padał śnieg i było bardzo zimno. Ruszył wczesnym rankiem. Zabrał jedzenie, dzidę oraz sztylet. Dzieci bardzo bały się o ojca, jednak on wiedział, że musi zadbać o jedzenie dla rodziny.
Około godziny szóstej wieczorem zaczęli się bać,ponieważ ojciec, nie wracał do domu. Postanowiono, że dwóch najstarszych braci: Szymon i Mateusz, pójdą go poszukać. Wzięli noże i ruszyli w głąb lasu. Było ciemno, las spowity był w mroku. Chłopcy strasznie się bali, ale nie mogli  zawrócić. Nagle zauważyli niedźwiedzia. Strasznie się przestraszyli, okazało się jednak, że zwierzę było martwe, a w jego sercu tkwił sztylet ojca. Jego nigdzie nie było widać. Nie wiedzieli, co robić. Poszli głębiej do lasu i w niewielkiej jaskini znaleźli ojca. Był zmarzniety i ranny. Szymon kazał Mateuszowi biec po sanie do domu. Kiedy wrócił, chłopcy przenieśli ojca do sań. Niedźwiedzia zabrali ze sobą do domu. Gdy dotarli na miejsce, żona Tadeusza opatrzyła mu nogę i przygotowała jedzenie.
Tadeusz był bardzo dumny ze  swoich synów i oświadczył, że są dzielni i odważni oraz że będzie zabierał ich na polowania.


Antoni Kukuczka, kl. VI

Harcówka

W miasteczku zwanym Bystrą, niedaleko Bielska, rósł duży las. W środku tego lasu stał stary dom zbudowany z dużych forsztów. O tym miejscu wiedzieli tylko harcerze z Bielska – Białej, nikt więcej. Poznali oni to miejsce w bardzo dziwny sposób, zresztą sami posłuchajcie:
Pewnego dnia zastęp naszych harcerzy wybrał się na zbiórkę do lasu. Zrobili sobie mały odpoczynek. Podczas gdy jedli, zobaczyli starą kartkę schowaną w pniu dawno już ściętego drzewa. Była to mapa, na której widniał duży znak ,,X” w miejscu schowania skarbu. Poszli za mapą i doszli właśnie tam, do tego domu. Weszli do środka i zaczęli szukać skarbu. Po dwóch godzinach go znaleźli – był schowany za kominem. Medal ten to nagroda dla najlepszego survivalowca Polski. Był trochę zaśniedziały, ale mimo to zachował mniej więcej swój dawny wygląd: cały zrobiony ze złota, wysadzany diamentami.
W taki oto sposób harcerze odkryli to miejsce i urządzili tam harcówkę. To było ich ,,tajne miejsce”.


Tomasz Paleczny, kl. IV

       "Pejzaż zimowy w Bystrej"

Przed feriami zimowymi pani zabrała calą klasę czwartą na kulig do Bystrej. Wszyscy się bardzo ucieszyli. Dzieci ubrały się ciepło w kombinezony i nie mogły się doczekać, kiedy ruszą sanie. Nauczycielki siedziały w dużych saniach, które ciągnęły malutkie sanki, na których siedziały dzieci. Kulig jechał wzdłuż lasu. Było mrożno, a wokół dużo śniegu. W pewnym momencie sanki, które były na końcu, odczepiły się od reszty kuligu. Siedzieli na nich Maciek z Haliną. Dzieci krzyczały, ale nikt ich nie usłyszał. Halinka zaczęła płakać, więc Maciek ją pocieszał. Zdecydował, że pójdą za śladami sań. Po jakimś czasie zobaczyli w oddali rzekę, a obok mały, drewniany domek. Pobiegli do niego, weszli i zobaczyli całą swoją klasę. Wszyscy się bardzo ucieszyli na ich widok.                                                                                                                                    
Dzieci dostały gorącą czekoladę i pierogi. Wszyscy zmęczeni i najedzeni wrócili szczęśliwie do szkoły.


Maksym Szczurko, kl. V

Opis obrazu „Pejzaż zimowy z Bystrej”

    Autorem obrazu pt. „Pejzaż zimowy z Bystrej” jest Julian Fałat, jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów, przedstawiciel realizmu i impresjonistycznego pejzażu. Obraz powstał w 1910 roku. Został namalowany techniką akwarelową. Na obrazie przeważają barwy zimne: biel, odcienie szarości. Jest to pejzaż zimowy. Obraz znajduje się w muzeum historycznym w Bielsku – Białej.
   Na pierwszym planie dostrzegamy krętą rzekę, która znika w oddali. Po prawej stronie widzimy wysokie, brązowe drzewa, które pną się w górę, jakby chciały dotknąć białych obłoków.
  Na drugim planie, za drzewami znajdują się domy ze spadzistymi dachami , na których zalega śnieg. Po obu stronach rzeki widzimy śnieżne polany. W oddali obraz zdobią góry pokryte roślinnością  i także śniegiem.
  Pejzaż bardzo mi się podoba. Jest wyraźny, nie zawiera dużo szczegółów. Przedstawia moją ulubioną porę roku.